کاوش موضوع عدالت ترمیمی

عدالت ترمیمی روشی برای عدالت است که در آن یکی از پاسخ‌های مربوط به جرم، سازماندهی ملاقات بین قربانی و بزهکار، گاه با نمایندگان جامعه گسترده‌تر است. هدف این است که آنها تجربه خود را از آنچه اتفاق افتاده به اشتراک بگذارند، دربارهٔ اینکه چه کسی از این جنایت آسیب دیده‌است و چگونه، بحث کنند و برای آنچه مجرم می‌تواند برای ترمیم آسیب ناشی از جرم انجام دهد توافق کنند. این ممکن است شامل پرداخت پول داده شده از مجرم به قربانی، عذرخواهی و جبران خسارات دیگر و سایر اقدامات برای جبران خسارت به آسیب دیدگان و جلوگیری از آسیب رساندن مجرم در آینده باشد. یک برنامه عدالت ترمیمی با هدف جلب مجرمان به بر عهده گرفتن مسئولیت اقدامات خود و درک صدمه ای که ایجاد کرده‌اند، به آنها فرصتی برای بازخرید و پشیمانی آن‌ها از ایجاد آسیب بیشتر می‌دهد. برای قربانیان، هدف این است که به آنها نقش فعالی در روند کار و کاهش احساس اضطراب و ناتوانی داشته باشد. عدالت ترمیمی براساس نظریه ای جایگزین روشهای سنتی عدالت پایه‌گذاری می‌شود که غالباً بر قصاص تمرکز می‌کنند. با این حال، برنامه‌های عدالت ترمیمی می‌توانند روش‌های سنتی را تکمیل کنند. ارزیابی علمی عدالت ترمیمی مثبت است. بیشتر مطالعات نشان می‌دهد که این امر باعث می‌شود مجرمان کمتر جرم کنند. مطالعه ای در سال ۲۰۰۷ همچنین نشان داد که میزان رضایت مندی قربانیان و پاسخگویی مجرمان نسبت به روشهای سنتی اجرای عدالت بیشتر است. استفاده از آن از دهه ۱۹۹۰ رشد جهانی داشته‌است. عدالت ترمیمی الهام گرفته شده و بخشی از مطالعه گسترده‌تر شیوه‌های ترمیم است.... بیشتر در ویکی پدیا